Sydney | Dag 49 t/m 64
Blijf op de hoogte en volg Kelly
18 Oktober 2016 | Australië, Sydney
(03/10- 18/10)
Maandag heb ik doorgebracht met oude vrienden van mijn ouders. We hebben heerlijk geluncht, een stuk langs het water gelopen en ze hebben me hun huis laten zien en daar voor me gekookt. Ze hebben alles zo goed voor elkaar dat het bijna allemaal een act lijkt, en na bijna veertig jaar zijn ze nog steeds super gelukkig samen. Zo'n stel waar je vrij ongelukkig van kunt worden..
Nu was het gelukkig gewoon heel gezellig, en oh wat had ik een huisgekookte maaltijd gemist! Ik kook uiteraard wel voor mezelf, maar dat is niet hetzelfde als gewoon aanschuiven, ha!
De volgende ochtend moest al vroeg weer verhuizen. Gelukkig wist ik deze keer wel zeker dat het goed zou komen: ik verhuisde naar het huis van een vriend van mijn ouders, waar ik een tijdje geleden ook al gelogeerd heb. Hij was er zelf niet dus ik had een huis helemaal voor mezelf! Het enige wat ik daarvoor hoefde te doen was voor zijn honden zorgen. Dit had ik wellicht enigszins onderschat; ik werk veel en ze moeten 's ochtends en 's avonds een goede wandeling, en wanneer ik er ben willen ze heel veel aandacht. Gelukkig zijn ze meestal super lief, en ik heb nog maar een keer of twee de bus door ze gemist..
De komende zes dagen heb ik niet veel meer gedaan dan werken! 45 uur in totaal, ka- ching!
Daarnaast kost het me een dik uur om thuis te komen, dat is zeker bij vroege ochtenden en late avonden heel vervelend!
Alleen zaterdag wilde ik toch nog, voor werk aan omdat het de laatste kans was, naar mijn zaterdagmarktje. Mijn favoriete açai bowl en een sterke kop koffie gehaald, en bij mijn favoriete kraampje langsgegaan voor mijn avondeten. Stefano's Kitchen, met de super leuke man waar ik eerder al over verteld heb, ga ik missen. Hij heeft me deze keer zelfs een gratis quiche gegeven!
Zondag (09/10) heb ik voor werk een uitstapje met Neil (die op bezoek was uit Melbourne) en opa gemaakt. Daar is die mooie foto van het bordje met het aantal doden van. Heerlijk.
Maandag na werk heeft Neil voor ons gekookt. Dit was gelijk mijn afscheid van hen tot kerst, een heel gek idee!
Ik heb zin om Sydney uit te gaan, maar ik vind het ook wel weer spannend. Dat reizen is waar ik eigenlijk voor gekomen ben en er is zó veel moois te zien, maar het is wel weer totaal onbekend. Sydney voelt nu gewoon als thuis eigenlijk, ik ken hier mensen, snap het openbaar vervoer systeem en heb de structuur van een baan.
Het verhaal wordt een beetje gek omdat ik het in delen schrijf, maar inmiddels is mijn tijd in Sydney alweer voorbij! Mijn laatste weekend was wel erg druk. Zaterdag (15/10) heb ik na werk oude vrienden van mijn ouders opgezocht. Ik ben goed bevriend met hun dochter, dus het was erg leuk om ze weer te zien. Het ging niet helemaal volgens plan omdat ze op vier drukke kinderen aan het passen was en de hond op een gegeven moment sponraan naar de dierenarts moest, maar goed.
Zondag was mijn laatste werkdag bij The Luna Park! Ik heb er een hele toffe tijd gehad en er zijn een aantal collega's waar ik graag meer tijd mee doorgebracht zou willen hebben. Misschien kom ik ooit weer terug!
Na werk heb ik een ferry naar Bondi genomen, Kim kwam me ophalen met zijn gloednieuwe rijbewijs :). Weer afscheid moeten nemen van goede vrienden, dat blijft toch wel altijd vervelend aan in Sydney zijn.
Gisteravond heb ik met Hannah (uit de eerste week) gekookt, zij is na een aantal gefaalde pogingen om boerderij/ fabriek werk te vinden (dat moet je drie maanden gedaan hebben om een als buitenlandse backpacker een tweede jaars visa aan te vragen) weer terug in Sydney. Ontzettend leuk om haar weer te zien!
Langs de Oostkust zijn misschien nog een paar mensen uit ons groepje om weer te zien :)
Op dit moment zit ik in de bus, al sinds 7 uur vanochtend. Ik heb flink op mn slaap moeten inleveren omdat ik gisteravond nog ontzettend veel moest doen, maar daardoor was het vanochtend vrij ontspannen. Het was wel lastig om afscheid te nemen van mijn twee beste vrienden Patch en Bandit. Ze waren een flinke handvol, maar wel ontzettend lief.
Nu ik in de bus zit en mn volgende hostels aan het boeken ben begint de zin een beetje te komen. Het zijn allemaal prachtige plekken en er is zó veel te zien! Ik hou jullie op de hoogte
Maandag heb ik doorgebracht met oude vrienden van mijn ouders. We hebben heerlijk geluncht, een stuk langs het water gelopen en ze hebben me hun huis laten zien en daar voor me gekookt. Ze hebben alles zo goed voor elkaar dat het bijna allemaal een act lijkt, en na bijna veertig jaar zijn ze nog steeds super gelukkig samen. Zo'n stel waar je vrij ongelukkig van kunt worden..
Nu was het gelukkig gewoon heel gezellig, en oh wat had ik een huisgekookte maaltijd gemist! Ik kook uiteraard wel voor mezelf, maar dat is niet hetzelfde als gewoon aanschuiven, ha!
De volgende ochtend moest al vroeg weer verhuizen. Gelukkig wist ik deze keer wel zeker dat het goed zou komen: ik verhuisde naar het huis van een vriend van mijn ouders, waar ik een tijdje geleden ook al gelogeerd heb. Hij was er zelf niet dus ik had een huis helemaal voor mezelf! Het enige wat ik daarvoor hoefde te doen was voor zijn honden zorgen. Dit had ik wellicht enigszins onderschat; ik werk veel en ze moeten 's ochtends en 's avonds een goede wandeling, en wanneer ik er ben willen ze heel veel aandacht. Gelukkig zijn ze meestal super lief, en ik heb nog maar een keer of twee de bus door ze gemist..
De komende zes dagen heb ik niet veel meer gedaan dan werken! 45 uur in totaal, ka- ching!
Daarnaast kost het me een dik uur om thuis te komen, dat is zeker bij vroege ochtenden en late avonden heel vervelend!
Alleen zaterdag wilde ik toch nog, voor werk aan omdat het de laatste kans was, naar mijn zaterdagmarktje. Mijn favoriete açai bowl en een sterke kop koffie gehaald, en bij mijn favoriete kraampje langsgegaan voor mijn avondeten. Stefano's Kitchen, met de super leuke man waar ik eerder al over verteld heb, ga ik missen. Hij heeft me deze keer zelfs een gratis quiche gegeven!
Zondag (09/10) heb ik voor werk een uitstapje met Neil (die op bezoek was uit Melbourne) en opa gemaakt. Daar is die mooie foto van het bordje met het aantal doden van. Heerlijk.
Maandag na werk heeft Neil voor ons gekookt. Dit was gelijk mijn afscheid van hen tot kerst, een heel gek idee!
Ik heb zin om Sydney uit te gaan, maar ik vind het ook wel weer spannend. Dat reizen is waar ik eigenlijk voor gekomen ben en er is zó veel moois te zien, maar het is wel weer totaal onbekend. Sydney voelt nu gewoon als thuis eigenlijk, ik ken hier mensen, snap het openbaar vervoer systeem en heb de structuur van een baan.
Het verhaal wordt een beetje gek omdat ik het in delen schrijf, maar inmiddels is mijn tijd in Sydney alweer voorbij! Mijn laatste weekend was wel erg druk. Zaterdag (15/10) heb ik na werk oude vrienden van mijn ouders opgezocht. Ik ben goed bevriend met hun dochter, dus het was erg leuk om ze weer te zien. Het ging niet helemaal volgens plan omdat ze op vier drukke kinderen aan het passen was en de hond op een gegeven moment sponraan naar de dierenarts moest, maar goed.
Zondag was mijn laatste werkdag bij The Luna Park! Ik heb er een hele toffe tijd gehad en er zijn een aantal collega's waar ik graag meer tijd mee doorgebracht zou willen hebben. Misschien kom ik ooit weer terug!
Na werk heb ik een ferry naar Bondi genomen, Kim kwam me ophalen met zijn gloednieuwe rijbewijs :). Weer afscheid moeten nemen van goede vrienden, dat blijft toch wel altijd vervelend aan in Sydney zijn.
Gisteravond heb ik met Hannah (uit de eerste week) gekookt, zij is na een aantal gefaalde pogingen om boerderij/ fabriek werk te vinden (dat moet je drie maanden gedaan hebben om een als buitenlandse backpacker een tweede jaars visa aan te vragen) weer terug in Sydney. Ontzettend leuk om haar weer te zien!
Langs de Oostkust zijn misschien nog een paar mensen uit ons groepje om weer te zien :)
Op dit moment zit ik in de bus, al sinds 7 uur vanochtend. Ik heb flink op mn slaap moeten inleveren omdat ik gisteravond nog ontzettend veel moest doen, maar daardoor was het vanochtend vrij ontspannen. Het was wel lastig om afscheid te nemen van mijn twee beste vrienden Patch en Bandit. Ze waren een flinke handvol, maar wel ontzettend lief.
Nu ik in de bus zit en mn volgende hostels aan het boeken ben begint de zin een beetje te komen. Het zijn allemaal prachtige plekken en er is zó veel te zien! Ik hou jullie op de hoogte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
